به گزارش خبرگزاری «حوزه» از بیرجند، روزهای آخر ماه صفر است و کم کم به شهادت امام رئوف(ع) نزدیک می شویم، هر ساله از خراسان جنوبی کاروان های زیادی با پای پیاده برای عزاداری و زیارت امام هشتم(ع) به مشهد مقدس اعزام می شوند، سختی راه، گرمی و سردی هوا را به جان می خرند تا به سیل عظیم زائران حضرت بپیوندند.

 این کاروان‌ها که بیشترشان جوانان و نوجوانان هستند، با گام‌های استوار و پاهایی پر از آبله و دل هایی مملو از عشق و شور به سوی حرم ثامن الحجج علیه السلام حرکت می کنند و به مقصد قبله آمال میلیون ها دل شیدایی یعنی بارگاه منور ضامن آهو ره می پیمایند تا پیام رسان شور و دلدادگی همه ارادتمندان به محضر آن حرم یار باشد.

هیأت کاروان پیاده حضرت علی اکبر(علیه السلام) مهرشهر بیرجند نیز از جمله این کاروان هاست که دهه آخر ماه صفر با پای پیاده راهی مشهد مقدس می شود تا در ایام شهادت آن حضرت در بارگاه نورانیش حضور به هم رساند.

بی شک در این مسیر قلب ها لبریز از مهر و عطوفت عاشقانه نسبت به امام رئوف (علیه السلام) است و هر چه به مقصد نزدیک تر می شوند دلتنگی هایشان بیشتر می گردد.

 آری این مسیر عاشقی، دل های جاماندگان پیاده روی اربعین حسینی را با رفتن پای پیاده به حرم امام هشتم خود تسکین می  دهد که همه ی آن ها از لطف بی دریغ امام مهربانی هاست.

پیر و جوان همه در این مسیر حدود ۵۰۰ کیلومتری قدم به قدم با ذکر صلوات و تسبیحی در دست آهسته آهسته به سمت حرم دوست حرکت می کنند، چنان عشق به امام رئوف در دل و جانشان رسوخ کرده که سردی هوای پاییز را احساس نمی کنند، و حتی اگر باران و برف نیز ببارد باز هم حاضر نیستند قدمی را سواره بردارند.

شکستگی که بازدارنده اردات به امام رضا(ع) نشد

به این کاروان عشق می پیوندیم و چند کیلومتری را با آن ها همراه می شویم.

خستگی برای آن ها معنا ندارد، خوشحال و خندان و پراز شور و شوق برای تک تک لحظه های خود برنامه ریزی کرده اند، گروه های کوچک 4 الی 5 نفره با هم طی مسیر می کند، برای اینکه خستگی راه بر تنشان باقی نماند هر از چند گاهی شوخی می کنند و همگی با یکدیگر می خندند.

موسی زارعی پنجمین سال است که توفیق یافته پیاده به سمت حرم عشق گام بردارد، با اینکه دچار مصدومیت است؛ اما ارادت به مولایش او را از سفر باز نداشته و تاجایی که ممکن باشد هم گام با دیگر اعضای کاروان قدم بر می دارد.

وی با بیان اینکه دوست داشته با پای پیاده در اربعین حسینی نیز شرکت کند، گفت: دیدن صحنه هایی که در تلویزیون مشاهده می کنم داغ دلم را تازه می کند زیرا آرزو دارم تا یک بار هم که شده با پای پیاده به کربلای معلی مشرف شوم و امید دارم که امسال بتوانم تذکره این سفر را از مولایم امام رضا(ع) دریافت کنم.

قدم در مسیر عشق سختی راه را به حلاوت تبدیل می کند

محمد فنودی دیگر زائر امام رضا(ع) که اثرات جنگ هنوز بر بدنش باقی مانده است، طی چند سال گذشته حضور گسترده ای در راهپیمایی اربعین حسینی داشته اما امسال با توجه به مشکلاتی که پیش رویش بوده از این فیض محروم مانده است و به پیشنهاد دوستانش راه مشهد مقدس را در پیش گرفته تا اندکی از غم فراقش کاسته شود.  

وی در خصوص تحمل سختی ها اینگونه می گوید: عشق  رسیدن و دیدن ضریح امام خوبی ها ،سختی و مشقت نمی شناسد، بلکه آن ها را به شیرینی تبدیل می کند.

این زائر امام هشتم ادامه داد: هر قدمی که برداشته می شود خود را نزدیک تر به حرم امام هشتم می بینم و باعث می گردد تا گام هایم را سریع تر بردارم و احساسی که در وجودم به وجود می آید را بیشتر حس کنم.

فنودی با بیان حضور در میان جوانان در پیاده روی رضوی گفت: حضور در بین این جوانان حس و حال دگری دارد و باعث می شود یاد برادر شهیدم که دورانی در مدرسه شاگردم  و در زمانی با وجود سن کم فرمانده ی من در جبهه های جنگ بود، بیفتم.

وی که خود را جامانده ی سفر به کربلای معلی می دانست، اینچنین از حال و هوای حرم حق می گوید: در آنجا از همه ملیت ها برای رسیدن به یک هدف می آیند و حضور در آنجا باعث می شود خود را در یک اقیانوس عظیم حس کنی که تنها قطره ای از آن محسوب می شوی.

این زائر امام هشتم عنوان داشت: امیدوارم این گام هایی که در این راه برداشته ام مورد عنایت خداوند متعال قرار گیرد و باعث گردد سال دیگر هم در راهپیمایی عظیم اربعین حسینی و هم در این مسیر عاشقی گام بردارم.

ضریح آقا را تجسم می کردم

کمی دورتر از این جمع 4 نفره، جوانی یکه و تنها با پرچمی بر دوش که بر روی آن نوشته شده بود "السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا(ع)" آهسته گام برمی داشت، حال و هوای خاصی داشت و با دیگران متفاوت بود، از سایر کاروانیان درباره او پرس و جو کردم که گفتند: نامش مجتبی است و پس از 20 سال هنوز به مشهد مقدس مشرف نشده که امسال این توفیق شامل حالش شده تا به پابوس ثامن الحجج نائل گردد.

به وی نزدیک شدم تا گفتگویی هر چند کوتاه داشته باشم و از حال و هوای فردی که پس از 20 سال، گام در مسیر عاشقی می گذارد و قرار است به دیدار امام رئوفش برود، با خبر گردم.

وی در حالی که اشک در چشمانش حلقه زده بود، سخنانش را اینگونه آغاز کرد: در این راه هر گامی که بر می دارم خود را به امام هشتم نزدیکتر می بینم و آن تصاویری را که از قاب های تلویزیون دیده بودم را برای خود مجسم می کنم.

این زائر امام هشتم ادامه داد: پس از سال ها اکنون به دیدار ضامن آهو می روم لذا دیدن بارگاه و ضریح آقا برایم لذت خاصی دارد و روزها را فقط برای دیدن صحنه هایی تکرار نشدنی طی می کنم.

وی در خصوص اولین آرزویش پس از دیدن ضریح امام هشتم(ع)، نیز گفت: تاکنون به این فکر نکرده ام زیرا آرزو زیاد دارم و نمی دانم کدام مورد را ابتدا مطرح کنم اما من نیز همانند دیگر دوست داران حضرت آرزو می کنم که خداوند متعال هر چه سریع تر ظهور صاحب اصلی این نظام را برساند.

آرزوی های که گفتنی نیست

زارعی یکی از خادمان کاروان پیاده حضرت علی اکبر(ع) نیز در گفتگو با خبرنگار «حوزه» در بیرجند با بیان اینکه پنجمین بار متوالی است که توفیق زیارت حضرت با پای پیاده را دارم، اظهار کرد: گام نهادن در این راه توفیق می خواهد، و خوشحال هستم که ثامن الحجج این عنایت را به من داشته که باری دیگر به زیارتش نائل آیم.

وی با اشاره به اینکه روزی 45 کیلومتر راه می رویم، ادامه داد: عشق به حضرت آنچنان در دل ها رسوخ پیدا کرده است که پاهای برخی از افراد تاول می زند اما حاضر نیستند چند قدمی سوار بر خودرو شوند و به استراحت بپردازند.

این خادم زائران امام هشتم بیان کرد: این راه حس و حال خودش را دارد زیرا جوانانی را مشاهده می کنی که در شهر خود حاضر نیستند ده دقیقه پیاده راه بروند اما، اینجا 500 کیلومتر طی طریق می کنند و هیچگونه سختی را نیز در چهره‌شان مشاهده نمی کنی.

 زارعی با توصیف بهترین صحنه ای که در این چند سال دیده است، عنوان کرد: زیباترین صحنه آن جایی است که بعد از حدود 500 کیلومتر پیاده روی به حرم مطهر می رسیم و ناخوداگاه اشک از دیدگان همه جاری می شود. 

تجربه ی گام برداشتن در مسیرحرم عشق که به خواست نسل امروز محقق شد

حجت الاسلام عزیزالله رسانی روحانی کاروان پیاده حضرت علی اکبر(ع) نیز در گفت و گو با خبرنگار «حوزه » از بیرجند، اظهار کرد: این سفرهای زیارتی ریشه در سیره ائمه اطهار(ع) دارد،  برای مثال در سیره عملی امام حسن مجتبی(ع) آمده که ایشان ۲۰ مرتبه مسیر مدینه تا مکه را پیاده طی کرده‌اند، لذا این سفرها عشقی دارد که انسان را جذب خود می‌کند و فرصتی است تا شخص با خود خلوت کند و مسیر خودسازی را در پیش گیرد.

وی ادامه داد: در روایات بسیاری به زیارت امام رضا(ع) اشاره شده و یکی از خوبی‌های پیاده‌روی این است که دل زیارت کنندگان آرام آرام برای زیارت خالصانه آماده می‌شود.

این روحانی  کاروان با بیان اینکه ساکن مشهد است ولی به خواست جوانان کاروان با آن ها همراه شده، گفت: در کنار این جوانان وقتی این مسیر 500 کلیومتری را قدم بر می دارم و شور و شوق آنان را می بینم خستگی از یادم می رود و اکنون افسوس می خورم که چرا زودتر با این شرایط آشنا نشده و نتوانسته ام آن را درک کنم.

حجت الاسلام رسانی با اشاره به آرزو و درخواست کاروانیان از امام رضا(ع) با دیدن بارگاه ایشان، تصریح کرد: در راس آرزوهای این جوانان ظهور مهدی فاطمه حجت ابن الحسن(عج) و سپس شفای مریض‌هایی است که در بیمارستان ها و کنج خانه هایشان خوابیده اند و توفیق زیارت را از دست داده اند، می باشد.

وی با بیان اهمیت زیارت امام رضا(ع) خاطرنشان کرد: امام رضا(ع) خود فرموده‌اند " که هرکس به زیارت ما بیاید و در این مسیر قطره‌ای باران بر او ببارد، ما او را شفاعت خواهیم کرد."

 این روحانی با اشاره به نقش روحانیت برای آگاه سازی نسل امروز عنوان کرد: روحانیت و مبلغین باید نسل امروز را با ویژگی های اهل بیت و سبک زندگی اسلامی آن ها آشنا سازند و این راه می تواند باعث گردد تا اندکی به خود آیند و به مطالعه سیره ائمه اطهار بپردازند.

کم کم به لحظات عرفانی اذان ظهر نزدیک می شدیم، حجت الاسلام رسانی و دیگر افرادی که به محل تعیین شده رسیده بودند، خود را آماده نماز جماعت کردند، حضور در این جمع و خواندن نماز جماعت حال و هوایی دگر داشت.

پس از اقامه نماز، کاروان سفر عشق به راه خود ادامه می دهد تا سه روز دیگر خود را در کنار ضریح امام هشتم ببینند، امامی که قول داده هر کس به زیارت برود، جوابش را خواهد داد.

گزارش: مسعود نوفرستی